De boswilg (Salix caprea) is zo ongeveer de eerste wilg die bij ons in bloei komt en daardoor viel hij het meest op. Tenminste, de mannelijke exemplaren. Door de gele katjes, eigenlijk het gele stuifmeel en de gele helmknopen, is er een goed contrast met de grauwe achtergrond van nog niet uitgelopen andere beplanting. Zodoende zijn ze vanuit de auto makkelijk te spotten. Overigens bloeit de kruising van de bos- en katwilg ook al.
Her en der zagen we een enkel exemplaar. Verspreidt in het groen langs de snelweg. Nu heb ik zelf niet echt de indruk dat we veel boswilgen hebben in Nederland. Ze zijn lastig te stekken, en in het sortiment bosplantsoen (vaak gezaaid materiaal) gebruikt voor de aanplant van veel groen komen ze ook niet voor. Maar hier en daar duikt er dan toch een exemplaar op. Waarschijnlijk zaailingen die het geluk hebben niet afgemaaid, geschoffeld of weg geconcurreerd te worden. Want zaailingen kom ik nog wel eens tegen, maar vaak op plekken waar ze op de lange termijn kansloos zijn.
Fotograferen vanuit een rijdende auto is niet echt mijn grootste talent, dus heb ik nog snel een mannelijke boswilg opgezocht die ik kende. Om een beeld te vormen. Kunt U volgend jaar ook zelf spotten. De grauwe wilgen (Salix cinerea) en katwilgen (Salix viminalis) trof ik nog niet in bloei. Hoewel de knoppen van de grauwe wilg wel schuiven en bij mijn katwilgen net de eerste meeldraden zijn te zien. Een week later kunt U heel goed hetzelfde beeld hebben maar dan met een katwilg.
 |
| Het zal duidelijk zijn welke hier de mannelijke boswilg is vanwege zijn gelige kleur. Er staat echter ook vrouwelijke boswilg op deze foto. Rechts naast de mannelijke struik aan de overkant van het water staat een vrouwelijke struik. Zij is overigens de grootste boswilg die ik ken ;-) |
 |
| zij dus! |
